‘Ik lig daar, en ik zie vanuit mijn ooghoek hoe de broeder die strijkijzers aan het opladen is om me nog een opdonder te verkopen. En ik roep: “Hé, ik ben er alweer, hoor!”. Maar ik vergeet te ademen. Pijn doet het niet, maar terugkomen, dat is vervelend. Vooral dat gedoe. Een infuusje, een bloeddrukbandje, een pijp in mijn strot. Ik vergeet adem te halen. “Als je nu niet zelf ademt krijg je die pijp weer terug”, zegt die broeder.
Lees verder